Goeienavond iedereen,
Welkom allemaal,
“Amai, mocht ik zo’n ruimte in Brugge vinden, ik had het al lang gekocht.”
Dat was ongeveer de start van het avontuur waarvan u nu het resultaat ziet.
En een avontuur… dat was het wel.
Nu, ik word straks veertig. Dat is een goed moment om enkele beperkte levenslessen mee te geven. Het avontuur dat ik u ga vertellen, heb ik dus aan die levenslessen opgehangen.
Les 1 – Je moet niet altijd zoeken om iets te vinden
Zoals de meesten onder jullie weten, begon Progicon in 2009 als eenmansbedrijf met uitvalsbasis in Wondelgem, tussen mijn eerste partners EIV en TBMA. In 2015 verhuisden we naar Sint-Martens-Leerne hier verderop. Ondertussen met een team van 3 mensen. We mochten starten op enkele grote projecten en we zeiden toen tegen elkaar: “Nu moeten er echt wel mensen bijkomen, anders gaat dat hier niet lukken.”
Maar meer mensen betekende ook dat we meer plaats nodig hadden.
Op een avond komt mijn vrouw Els terug van het werk en ziet ze dit gebouw te koop staan. Een oude superette. “Misschien moet je toch eens gaan kijken”, zei ze. En omdat ik altijd luister naar mijn vrouw ben ik eens gaan kijken.
Het was hier een krot, maar met een beetje verbeelding zag je wel potentieel. Ik naar mijn boekhouder die dus die gevleugelde woorden sprak: “Amai, mocht ik zo’n ruimte in Brugge vinden, ik had het al lang gekocht.”
En als je boekhouder zijn zegen geeft, moet je niet te lang twijfelen.
Les 2 – Katers komen niet altijd omdat je te veel drinkt op Kerst
De dag na Kerst zouden we de compromis tekenen. Alleen bleek het geen holly jolly Christmas. De dag voor Kerst kreeg ik van de notaris te horen dat de verkoper failliet was. Hop, alles naar de curator. Inclusief dit gebouw. Exclusief de verkoper, want die bleek plots met de noorderzon verdwenen.
We hebben dan proactief de curator gecontacteerd. Afspraak gemaakt, onderhandeld, en toch de compromis getekend op 7 maart 2020. Eind goed, al goed.
En toen kwam corona.
Lockdown. Iedereen thuis, de bouwsector op zijn gat, stocks die waren uitgeput. Producties die stillagen. Laten we zeggen dat in die periode het stressniveau een piek bereikte.
Enerzijds betaal je een nieuw gebouw af dat je niet eens ziet vernieuwd worden omdat de bouwsector niet mocht werken en aannemers niet aan materiaal geraakten. Anderzijds kan je bedrijf weinig verkopen omdat er ook daar geen materialen beschikbaar zijn. Maar ondertussen moet je uw mensen wel aan het werk houden.
En als je dan eindelijk kan starten en denkt yes, nu gaat het vooruitgaan, krijg je de aangename verrassingen van prijzen die maal 2, maal 3 gingen.
Les 3 – Zeven is meer dan drie
In mei van dit jaar zijn we dan eindelijk verhuisd. Met intussen 7 mensen. Vandaag bestaat Progicon naast mezelf uit Peter Beckers, begonnen als vakantiejob’er, daarna stagiair en vandaag de ancien van de bende. Peter kwam hier zowat samen met collega Kris Maes binnen. Ook hij is intussen een ancien en is bezig aan zijn twaalfde jaar bij Progicon.
Dan hebben we nog Jeroen Depoorter. Die heeft ook al wat kilometers op de teller. Hij begon hier zo’n acht jaar geleden. Ik merkte ‘m op tijdens z’n eindwerkverdediging aan de Hogent.
Alexandre Finet is onze corona-aanwinst uit 2020. Toen hadden we nood aan ondersteuning bij de uitwerking van elektrische schema’s. Alexandre bleek daar de geschikte man voor.
Naast Alexandre is Jeffrey Van de Vijver nog zo’n krak in elektrische schema’s. Hij begon hier in 2021 en kwam over van een klant die jammer genoeg moest stoppen.
En tot slot is er Jan de Vydt. Hij vervoegde ons team net voor de jaarwisseling in 2021. Jan was geen onbekende, want die eindwerkverdediging van Jeroen van daarnet was een duoproject… met Jan.
En zo zijn we dus vandaag met zeven bij Progicon. En zeven dat is meer dan drie, zoals jullie vermoedelijk allemaal weten.
We leerden dat dit aantal toch een impact had op de organisatie van Progicon. Vroeger wist iedereen waarmee ieder afzonderlijk bezig was. Met zeven mensen die – sinds corona – vaker buiten huis werken, moest er wat meer structuur komen. Dat deden we met de begeleiding van Filip. Hij hielp ons met structuur, en mij met delegeren. Met dingen uit handen geven. Peter is vandaag mijn rechterhand en samen met het volledige team gingen we van groeipijnen naar groeiplannen.
Dit nieuwe gebouw is de volgende stap in die plannen. We hebben ook meer dan zeven stoelen gekocht. Er is dus nog plaats om uit te breiden: in personeel en in projecten.
Voor ik verder het woord geef aan Filip, wil ik tot slot graag nog onze architect, alle aannemers, leveranciers en klanten bedanken voor het parcours dat we de afgelopen jaren samen hebben afgelegd.
Deel 3 van Progicon begint vandaag. En ook u hebben we er opnieuw graag bij.
Dan laat ik nu het woord aan Filip. Daarna nodig ik u uit om het glas te heffen op de toekomst en samen een hapje te eten.
Nogmaals bedankt voor jullie aanwezigheid en tot straks.